Manic Street Preachers

Chaosu

Jeśli jesteś pewny że koncert się opłaci to pogadaj z managementem msp, zrób plan, weź kredyt w jakimkolwiek banku i droga wolna. Póki co tylko narzekasz i zrzucasz pracę potrzebną do zorganizowania koncertu na innych. A już zupełnie serio to agencja która mogła by pomóc do GO AHEAD, spytaj ich jak widzą klubowy koncert manics w Polsce i albo Ci pomogą albo sprowadzą Cię na ziemię.

Bartek

hav

SRD

step

Ad. 1. Ja, jo żech niby jest karlus z Bytomia. I sie nie naśmiewom.
Ad. 2. Mało kto się potrafi tak majestatycznie opluć wielokrotnie, wywołując uśmiech u ludzi.
Ad. 3. Jak powyżej tylko z rozpiętą koszulą i widocznym pępulem.
Ad. 4. Zastanawiam się czy kiedyś/ile razy James wywalił się podczas robienia kręciołów i ile razy zaplątał się w kabel od gitary. W Brixton zgrabnie się odwinął jak pies ze smyczy.

ditta

skoro byliście w pierwszym rzędzie - wysokie były barierki? słyszałam że 1.40 m Sad

jeśli tak to Brixton nie dla mnie szkoda.
festiwal - jestem jak najbardziej 'za', byle nie Opener, bo to z biletami ciężko może być. wy narzekacie, że tylko festiwale, a jak przez kilkanaście lat musieliście jeździć na Wyspy albo do Niemiec to było dobrze? teraz przynajmniej będzie na miejscu.

SRD

no surface all feeling

tak tylko króciutko, nie mam teraz czasu na dłuższą wypowiedź, choć to może lepiej, bo w przeciwnym razie nie udałoby mi się poprzestać na paru zdaniach. przy tylu niesamowitych wrażeniach byłoby o to trudno Wink

...

zatem to, co najważniejsze dla mnie w tej chwili:

chciałam podziękować osobom, dzięki którym dane mi było przeżyć te dwa niezapomniane wieczory (czyli mojej rodzinie). Nie trzeba chyba dodawać, że to jedne z najpięknięjszych w moim życiu!!! I wierzę, że to, co życzył nam na koniec James pierwszego dnia, się spełni. Że również dla mnie będzie to najlepszy rok mojego zycia ever! Skoro zaczęło się tak cudnie..

To, co działo się zwłaszcza drugiego dnia, przebija nawet moje najśmielsze marzenia. Nie myślałam nawet, że uda mi się stać tak blisko Manics, w pierwszym rzędzie, z lekkim tylko odbiciem na prawo od miejsca centralnie naprzeciw Jamesa! A to dzięki Wam - Ewuś, Michał - nie zapomnimy Wam tego !!! Smile

Gdyby nie Wy, prawdopodobnie miejsce w pierwszym rzędzie pozostałoby tylko marzeniem, a tak stało się rzeczywistością! DZIĘKI!!!

Cieszę się, że się tego drugiego dnia wszyscy spotkaliśmy.

Wszystko było jak wyjęte z najpiękniejszego snu. Jeszcze zanim Manics pojawili się na scenie, duże wrażenie wywarło podniesienie kurtyny i odsłonięcie pięknej scenografii. Wtedy po raz pierwszy zaparło mi dech z wrażenia. A jak Manics wyszli na scenę, to czułam się już tak przez cały czas. Nie mogłam przestać się uśmiechać, a czasami nawet płakać ze szczęścia, zwłaszcza przy nowym singielku, czyli "Pocztóweczkach". Od pamiętnego 22.10 mam do niego szczególny sentyment.Zresztą chyba cała rodzina ma. Wiadomo w końcu, dlaczego..

Troszkę zdegustowana jestem sobą, że stojąc tuż obok Nicka, kiedy wyszedł do nas po koncercie, zdołałam wydusić z siebie tylko: "We're waiting for You in Poland", ale to chyba zrozumiałe, że w takiej chwili nie mogłam się zdobyć na nic więcej..
Szkoda, że nie doczekaliśmy się Jamesa, ale w końcu nie można mieć wszystkiego. Gdyby do nas wyszedł, byłoby chyba już zbyt pięknie...

A i tak spotkało mnie tyle niezasłużonego szczęścia, że nie mam nawet prawa marzyć o czymś więcej. I nie ma mowy o jakimś niedosycie, bo to i tak dużo więcej niż mogłabym nawet sobie zamarzyć.
Być na 2 koncertach MANICS, w Londynie, w Brixton Academy - przeżycie bezcenne, aż nie do wiary, że coś tak cudnego mi się przytrafiło!!!

Ewa tak ładnie to ujęła, co pozwolę sobie tak luźno przytoczyć. Wszystkich szczegółów nie sposób sobie przypomnieć, zwłaszcza, gdy nie ochłonęło się jeszcze po tak niesamowitych wrażeniach (a po czymś TAKIM jeszcze długo nie można ochłonąć), a zlewają się one po prostu w jedną wielką RADOŚĆ!

Mashka

hav

hav

Mashka

pytanko mam - chcecie poczytać moją relację z koncertów po angielsku?

to wynik negocjacji na mój angielski, relacja zamiast pracy domowej. ;)podobno dobrze się czyta...

Chaosu

jasne

no surface all feeling