Manic Street Preachers

Agata

Pomyślałam, że moglibyśmy podyskutować o albumach. Jeden temat --> jeden album. Przeżywam Maniacki renesans (łączy się to z renesansem Ligabue, ale to z przyczyn naukowych) i zaczęłam od właśnie KYE, tak dość może specyficznie. Z powodu His Last Painting.

Nie ważne jak bardzo kocha się Maniców, ten album jest bardzo dziwny - nierówny, pełen eksperymentów, których ostateczny skutek jest różny.

O de Kooningu wiem szczerze mówiąc niewiele, a jego twórczość (na tyle na ile znam) nie przemawia do mnie. Ale tekst HLP jest niesamowity, dla artysty Alzheimer to musi być naprawdę coś strasznego... A z całej piosenki to w ogóle najbardziej lubię głos James'a - brzmi naprawdę fantastycznie, spokojnie, dojrzale, bardzo męsko Wink

Muzycznie mi zaledwie wchodzi końcówka albumu. Za dużo w niej dźwięków... Wink

hav

HLP baardzo mi się podoba i przyznaję, że ja także myślałam o tym utworze w kategorii ulubionych z tej płyty. Lubię jej spokój. Nie wiem wprawdzie, czy ten eksperyment byłby udany, gdyby na płycie znalazło się więcej piosenek podobnych do HLP, ale o tej jednej myślę: doskonała.

O de Koonigu napisali chyba też Interiors, czyż nie?

Wracając do KYE. Podoba mi się energia Found That Soul i urokliwa melodia Baby Elian. Miss Europa Disco Dancer uważam za w pełni udany pastisz - przyjemnie się słucha i jeszcze przyjemniej nuci.

Jednak muszę przyznać - to był pierwszy album na który czekałam, jako kompletnie zmaniaczony fan MSP i... czułam się troszkę niedopieszczona. Ale może po prostu miałam zbyt wygórowane oczekiwania?

bateryjka

KYE... hmm
Odczuwam bardzo pozytywne i energetyczne emocje słuchając tego albumu Very Happy

Nie ukrywam ze jestem jego fanką i będę go bronić. Jest on może za bardzo różnorodny, ale właśnie ta różnorodnośc wpływa na jego klimat Smile

Generalnie lubię wszystkie piosenki (mniej czy bardziej jak na każdym albumie) na czele z Intravenous Agnostic, Dead Martyrs, OS, So Why So Sad, Baby Elian, i mogłabym tak wymieniać i wymieniać...
zachwycają mnie kompletne dziwadła w stylu Miss Europa Disco Dancer ( taki pełen chillout!) i Wattsville Blues, który jest doskonały w swojej surowości ( która wynika z głosu Nicka Very Happy

)
Hidden track czyli We Are All Burgeois Now to jeden z pierwszych kawałków, który utwierdził mnie w miłości do Manics.
His Last Painting nie do końca do mnie przemawia.
Co tu mówić wiecęj, podoba mi się rebelianckie podejście tej płyty do świata, jest ona kanciata i dopracowana, bardzo współczesna. Fajna no. Cool

ditta

za słabo jeszcze znam KYE żeby je oceniać. jednak coraz bardziej się do tej płyty przekonuję - z 2 wyjątkami: So Why So Sad i Miss Europa. 2 koszmary, ten drugi chyba większy

ME

Dolaczam do klubu fanek HLP. Po prostu uwielbiam ten utwor Very Happy

.

Jesli chodzi o caly album mam przy nim najwiekszy problem (ze wszystkich plyt MSP) ze zdecydowaniem sie na ile mi sie on podoba. Sa dni kiedy bardzo lubie go sluchac, ale tez takie kiedy uwazam, ze jest on troche nijaki. W sumie lubie na nim dosc sporo piosenek (poza HLP, Miss Europa Disco Dancer - od studyjnej jeszcze bardziej podoba mi sie wersja z jednego koncertu, SWSS - pamietam jak slyszalam jej premiere w radiu i bylam zachwycona, FTS, Intravenous Agnostic, Freedom Of Speech Won't Feed My Children, Ocean Spray - za solo na trabce).

Najmniej lubie Wattsville Blues.

Hoti

Dla mnie KYE to jeden z moich najbardziej ulubionych albumów Manics. Po pierwsze (i może najważniejsze) wynika to z sentymentu, że była to pierwsza płyta Manics, którą katowałam prawie cały czas, pierwsza, którą świadomie zakupiłam (a raczej była to kaseta) i to od niej zaczęła się moja przygoda z Maniakami Smile

Łatwiej jest mi powiedzieć, których piosenek nie lubię (Royal Correspondent i czasem Found That Soul, ale tylko czasem Wink

) niż które lubię najbardziej. W każdej znajduję coś dobrego i zwracającego uwagę (taki background vocal Jamesa w Wattsville Blues). Mój absolutny typ numer jeden z tej płyty, jedna z moich maniackich the best - wywołujące ciarki Baby Elian - uwielbiam Love

W ogóle na tę płytę nie potrafię patrzeć inaczej niż hiperpozytywnie Razz

Agata

ME

A czy ktos z Was widzial wersje teledysku do Ocean Spray z pajakami? (kiedys James mowil o tych pajakach w jakims wywiadzie) Czy taka wersja w ogole istnieje?

Hoti

step

Know your enemy, poznaj swoją ulubioną płytkę manics.
Był to pierwszy album msp, który kupiłem (kaseta, której już nie mam, odsprzedałem po tym, jak kupiłem cd. Wtedy też odkryłem przypadkowo burgeois... ech te czasy)
Wracając do tematu zauważyłem, że bardziej surowe albumy na dłużej zapadają w pamięć i mniej się nudzą. A enemy mogę mielić na okrągło od 7 lat.
Najlepszości: epicentre (rytm), intravenous (czad i bawienie się gitarą przez Jamesa, jedne z niewielu), elian, ocean orrrraz borgeois (czemu to nie jest ich piosenka??).
Podsumowując: najlepszy album, najgorszy wizerunek zespołu (dwa grubaski się spotkały, na szczęście James nie poszedł za Stevem Rotherym z Marillionu).
(gats i satt też uwielbiam, ale pierwsza miłość to pierwsza miłość)
(timttmy, gt, thb, emg też uwielbiam)
(lb mniej)

imk_s

HLP - to jeden z tych kawałków, który zapisuje mi się na zwojach mózgowych i nie chce przestać grać mi w głowie. Jeden w tych, co puszczam sobie po kilka razy na raz. LRS - niezły, Wattsville blues - rozzbraja mnie ta wokalna próba Nicka... Ocean Spray - smutne, świetna trąbka (zawsze jak wchodzi myślę sobie "Go Sean!"), SWSS - może być.
Za Baby Elian nie przepadam, reszta bardzo .... różna. Ale, jak to z Manikami - nawet czegoś, co nie bardzo mi leży słucham....

Bartek · Wysłany: Wto 23:24, 22 Mar 2011 Temat postu:

Jak słusznie zauważono na FD, w tym tygodniu mija 10 lat od premiery KYE. Patrząc na to, co wydali przez te 10 lat ta płyta wydaje się być świetna, nawet pomimo braku spójności i głupawych tekstów.